عواقب کاهش کسری بودجه آمریکا
پس از هزینه‌های دوران همه‌گیری، هر دو حزب سیاسی ایالات متحده دوباره بر کسری بودجه تمرکز کرده‌اند. جمهوری خواهان طرح نجات آمریکا در سال گذشته را عامل تورم نگران کننده امروز می دانند. دموکرات‌ها به طور کلی این موضوع را رد می‌کنند. جو بایدن از اقدامات خود برای کاهش کسری بودجه حمایت می‌کند.
این نشان دهنده یک چرخش خوشایند در سیاست ایالات متحده است. با این حال، صراحت در مورد عدم تعادل مالی بلندمدت باید با صداقت در مورد راه حل همراه شود. در هر حال طبقه متوسط بیشترین بار تثبیت کسری بودجه و بدهی ملی را به دوش می کشد.
سال قبل از بحران مالی 2008، بدهی ملی آمریکا تقریباً یک سوم تولید اقتصادی سالانه بود. در سال 2012، نسبت بدهی به تولید ناخالص داخلی از دو سوم فراتر رفت. دفتر بودجه غیرحزبی کنگره انتظار دارد کسری بودجه 6.1 درصد و بدهی تا سال 2032 به 109.6 درصد برسد.
این وضعیت را نمی توان با کاهش هزینه های خانوارهای کم درآمد به طور کامل اصلاح کرد. در سال 2019، قبل از همه‌گیری، حدود یک چهارم هزینه‌های (بدون بهره) صرف برنامه‌های شبکه ایمنی مانند مسکن، تغذیه، کمک‌های انرژی، رفاه نقدی و مراقبت‌های بهداشتی می‌شد. این برای متعادل کردن بودجه در آن سال کافی بود، اما انجام این کار تنها 10 سنت بر دلار برای خانوارهای آسیب پذیر مالی باقی می گذاشت.
با توجه به افزایش هزینه های مراقبت های بهداشتی و پیری جمعیت، CBO انتظار دارد که هزینه های مدیکر و تامین اجتماعی تا 56 درصد طی سه دهه آینده افزایش یابد. انتظار می‌رود این افزایش هزینه‌های پیش‌بینی‌شده در بخش مراقبت‌های بهداشتی شبکه ایمنی را کاهش دهد. افزایش مالیات بر ثروتمندان نیز نمی تواند بودجه فدرال را در وضعیت ثابتی قرار دهد.
بدهی ها و کسری بودجه تهدیدی برای رشد اقتصادی بلندمدت، رشد دستمزدها و استانداردهای زندگی هستند. در هر صورت، سیاستمداران مشکل را بدتر می کنند، نه بهتر. طبقات متوسط باید بار زیادی را به دوش بکشند واقعیتی که رهبران منتخب ایالات متحده تمایلی به مواجهه با آن ندارند.